سازمان بهداشت جهانی طب مکمل و جایگزین را در هر کشور عبارت از طیف گستردهای از روشهای درمانی می داند که در نظام درمانی آن کشور به طور رسمی گنجانده نشده است. این روشهای درمانی یا از سنتهای پزشکی گذشته به امروز رسیده است یا بر اساس مفاهیم معاصر شکل گرفتهاند. طب سوزنی، کایروپراکتیک، طب گیاهی، هومئوپاتی، هیپنوتیزم درمانی، رفلکسولوژی، ریلکسیشن یا تمدد اعصاب، شفای معنوی، تایچی، یوگا و موسیقی درمانی و .... از انواع طب مکمل و جایگزین هستند.
بیشتر بخوانید